Ik en de verloren ander
kleine filosofie van rouw en verlangen
Hoe leef je verder met het verlies van een dierbare aan de dood wanneer die dood zelf gezocht werd, uit diepe wanhoop en eenzaamheid?
Zelfdoding is niet te bevatten voor wie achterblijft, het is een werkelijkheid die onze vertrouwde zingeving voorbij is. Dat maakt dat je gemakkelijk in je rouw verdwaalt: in de nooit helemaal te beantwoorden vragen naar het hoe en waarom, en in verlammende gevoelens van schuld, woede of schaamte. Hoe vind je een begaanbare weg erdoorheen, terug het leven in?
Liesbeth Gijsbers schetst haar eigen zoektocht naar houvast en een leefbare toekomst. Troost en perspectief vond ze vooral bij de Frans-joodse filosoof Emmanuel Levinas. Die hielp haar een persoonlijk antwoord te geven op de trage vragen waarvoor de dood van haar zus haar gesteld had.
Liesbeth Gijsbers is taalkundige. Naast haar werk als tekstredacteur volgde ze opleidingen aan het Instituut voor Toegepaste Integrale Psychologie en het Opleidingsinstituut voor theologie en geestelijke verzorging vanuit vrijzinnig perspectief. Ook gaf ze trainingen op het gebied van communicatie en persoonlijke ontwikkeling. In 2009 verloor zij zelf haar zus aan zelfdoding.
